Δεν είναι από τα πράγματα που σκεφτόμαστε συχνά: ξεκινάμε να γράφουμε κάτι στο Google και κάποιες από τις επιλογές του autocomplete δε βγάζουν ιδιαίτερο νόημα -τις αγνοούμε και πάμε σ' αυτές που μας φαίνονται λογικές ή αγνοούμε εντελώς το autocomplete και γράφουμε ολόκληρη τη φράση αναζήτησής μας. Όμως οι αλγόριθμοι πίσω από το autocomplete και γενικότερα οι αλγόριθμοι φιλτραρίσματος του περιεχομένου μπορούν να αποτελέσουν σοβαρό πρόβλημα σε κάποιες περιπτώσεις. Και μια πολύ καλή ανάλυση του συγκεκριμένου προβλήματος, δημοσίευσαν πριν από μερικές μέρες οι "Τάιμς της Νέας Υόρκης".
Χρησιμοποιώντας τα περιστατικά του κοψίματος ενός σκίτσου του "New Yorker" από το Facebook επειδή η γυμνόστηθη Εύα (του ζεύγους Αδάμ και Εύα) ενεργοποίησε το φίλτρο περί γυμνού του μεγάλου SNS (όσοι ενδιαφέρονται για τη συγκεκριμένη... προσβολή της δημοσίας αιδούς μπορούν τη δουν και να διαβάσουν λεπτομέρειες εδώ), το κόψιμο του live feed των βραβείων επιστημονικής φαντασίας Ούγκο (επειδή το site που έκανε το streaming διαπίστωσε μια ανύπαρκτη παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων) αλλά και διάφορες "κακές" λέξεις (όπως η λέξη "bisexual"!) που δεν εμφανίζονται στο autocomplete, ο συγγραφέας του άρθρου διερωτάται για τον πουριτανισμό της Σίλικον Βάλεϊ και για την έμμεση λογοκρισία που ασκείται.
Ίσως η χρήση της λέξης "λογοκρισία" να είναι κάπως υπερβολική -σε τελική ανάλυση- το autocomplete δεν είναι υποχρεωτικό και κανένας χρήστης που πραγματικά θέλει να ανακαλύψει κάποια πληροφορία δε θα πτοηθεί από κάτι τέτοιο. Η ουσία του προβληματισμού ωστόσο παραμένει: όσο οι αλγόριθμοι των διαφόρων υπηρεσιών γίνονται πιο "έξυπνοι", ορισμένα πράγματα θα γίνονται όλο και πιο ενοχλητικά και, συχνά, θα δυσκολεύουν τη ζωή του χρήστη. Και το λέω με όλη την αγανάκτηση που μου προκαλεί το γεγονός ότι, ειδικά στον browser του Android μου, όλες οι σελίδες έρχονται υποχρεωτικά στα ιαπωνικά και χωρίς πάντα η αλλαγή στα αγγλικά να είναι το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο!
Σχόλια