Πώς μπαίνουν στα social media;

Ένας μικρός οδηγός επιβίωσης

Deasy @ 14.01.2016
Πώς μπαίνουν στα social media;
Φωτογραφία: Jason Howie (Flickr)

 

Έρχεται λοιπόν η στιγμή που αποφασίζεις και εσύ να μπεις στα social media, να αποκτήσεις Facebook, Twitter και ποιος ξέρει τι άλλο ακόμα. Πρώτα πρώτα συγχαρητήρια για την απόφασή σου, πριν όμως αρχίσουμε να αραδιάζουμε κανόνες με “μη” και με “δεν είναι σωστό” μια μικρή σημείωση που θα κάνει την online ζωή σου και την online ζωή των υπολοίπων πιο απλή: Τα κοινωνικά δίκτυα δεν είναι παρά τα καφενεία και οι πλατείες του διαδικτύου. Άνθρωποι συναντιούνται και λένε τη γνώμη τους ή, πολλές πολλές φορές, επιδεικνύουν τα κατορθώματά τους και τη γνώμη τους. Ό,τι δεν θα έκανες στον φυσικό κόσμο καλό είναι να μην το κάνεις και στον online. Πάμε λοιπόν:

Ου δημοσιεύεις το email σου επί ματαίω

Αν δεν είσαι άνθρωπος που λόγω επαγγελματικών ιδιαιτεροτήτων πρέπει να ξέρει ο καθένας το email σου, μην το δημοσιεύεις. “Εκεί έξω” (στο Internet δηλαδή) κυκλοφορούν ουκ ολίγα μικρά προγράμματα που με την υπομονή και επιμονή μυρμηγκιού μαζεύουν αδέσποτες email διευθύνσεις και γεμίζουν τα τσουβάλια των spammers. Αν δεν θέλεις το inbox σου να γεμίσει με προσφορές για φτηνό βιάγκρα και με μηνύματα Αφρικανών αξιωματούχων που υπόσχονται δισεκατομμύρια αν τους βοηθήσεις να βγάλουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, κράτα το email σου για τον εαυτό σου.

Να προσέχεις τις παρέες σου

Όσο ανοιχτόμυαλος και αν είσαι οι πιθανότητες και οι κοινωνικές επιστήμες ορίζουν πως στο τέλος θα βρεθείς να κάνεις online παρέα με τους ανθρώπους με τους οποίους μοιράζεσαι κοινά ενδιαφέροντα. Δεν θα μπεις σε έναν σκακιστικό όμιλο αν το χόμπι σου δεν είναι το σκάκι αλλά και αν έμπαινες το πιθανότερο ήταν πως δεν θα έκανες παρατηρήσεις στο πότε πρέπει να γίνεται ένα ροκέ. Στον κόσμο των social media είναι όμως πολύ πιο εύκολο να βρεθείς σε ένα ξένο μη οικείο περιβάλλον συζητήσεων, μάλιστα καλό θα είναι να το κάνεις. Αλλά όταν το κάνεις μην αρχίσεις τις παρατηρήσεις δεξιά και αριστερά.

Μην ταϊζεις τα τρολ

Οι απόψεις σου μπορεί να ενοχλήσουν και μπορεί να γίνεις αποδέκτης χρηστών που θα επιχειρήσουν να σε υποβαθμίσουν. Πολλές φορές βλέπουμε στα κοινωνικά δίκτυα να εξαπολύονται προσωπικές επιθέσεις με ορμή που θα ζήλευε συστοιχία πυραύλων εδάφους-εδάφους. Όσο και αν θέλεις να το παλέψεις, απλά δεν γίνεται. Είναι σαν να θέλεις να σβήσεις μια φωτιά ρίχνοντας βενζίνη για να θυμηθούμε και τον μακαρίτη τον Bowie. Αγνόησε τις επιθέσεις και άμα δεις τα σκούρα βάρα εκείνο το κουμπάκι του report abuse ή όπως αλλιώς το λένε.

Το οποίο μας φέρνει….

Στους κανόνες. Θυμήσου πως εσύ μπορεί να δίνεις λόγο και ύπαρξη στο εκάστοτε κοινωνικό δίκτυο, αλλά το κοινωνικό δίκτυο δεν είναι τσιφλίκι σου. Υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες και συγκεκριμένα πράγματα που δεν μπορείς να κάνεις. Για κάθε αμφιβολία, καλό είναι να ρίξεις έστω και μια γρήγορη ματιά στους όρους χρήσης (ξέρουμε πως κάπου εδώ θα μονολογήσεις το δάσκαλε που δίδασκες αλλά μη νομίζεις, κάποια πράγματα τα γράφουμε για να τα θυμόμαστε και εμείς)

Επώνυμο ή ψευδώνυμο;

Να ένα ωραίο θέμα. Κοίτα, αν έχεις κάποιο λόγο για τον οποίο δεν θες, δεν γουστάρεις βρε αδερφέ, να σε ξέρει ο online κόσμος με τα πραγματικά σου στοιχεία μπορείς άνετα και χωρίς καμία δεύτερη σκέψη να χρησιμοποιήσεις ένα ψευδώνυμο. Πάλι μια online προσωπικότητα θα είσαι. Τώρα, αν για κάποιο λόγο, προσωπικό ή επαγγελματικό, θέλεις να φαίνονται τα πραγματικά σου στοιχεία και η πραγματική σου φάτσα πάλι είσαι ελεύθερος να το κάνεις. Θεωρητικά όσοι έχουν ψευδώνυμο μπορούν να γίνουν πιο εύκολα πειραχτήρια σε σύγκριση με κάποιον που “κουβαλάει” στον online κόσμο την πραγματική του ταυτότητα. Αλλά αυτό δεν είναι θέσφατο. Επίλεξε τι σε κάνει να αισθάνεσαι πιο άνετα και πορέψου εν ειρήνη.

Δεν θα συμφωνήσουμε ποτέ μας όλοι

Όσο βαθιά τεκμηριωμένη άποψη και αν έχεις (ή νομίζεις πως έχεις) για ένα θέμα δεν είναι ανάγκη να συμφωνήσουν όλοι μαζί σου. Ανεξαρτήτως για το αν μιλάς για πολιτική ή για το αιώνιο debate “τι είναι καλύτερο; ένας σκύλος ή μία γάτα;” είναι βέβαιο πως κάποιος άλλος θα έχει (ή θα νομίζει ότι έχει) μια βαθιά τεκμηριωμένη άποψη που θα αντικρούει τη δική σου. Δεδομένου ότι ακόμα και στα πιο θερμόαιμα ελληνικά καφενεία σπανίζουν πλέον οι σκηνές που οι θαμώνες ανταλλάσσουν καρεκλιές μετά την εξάντληση των εκατέρωθεν επιχειρημάτων, συμβουλή μας είναι να αποφύγεις την online αναλογία του καρεκλοπόλεμου. Σε τελική ανάλυση, απόψεις είναι, οπτικές γωνίες δηλαδή, πού ξέρεις τι βλέπει ο άλλος από εκεί που στέκεται;

Και ύστερα ήρθε η σιωπή

Κατά κανόνα όταν μπαίνεις κάπου που ήδη βρίσκονται άλλοι άνθρωποι καλό είναι να δώσεις λίγο χρόνο για να εγκλιματιστείς. Να δεις πώς διεξάγονται οι συζητήσεις, ποιοι είναι οι κανόνες (άγραφοι και μη), πώς γίνονται οι δημοσιεύσεις, όλα αυτά. Η εικόνα κάποιου που εμφανίζεται ξαφνικά και απαιτεί οι υπόλοιποι να τον αναγνωρίσουν ως μεσία είναι επιεικώς αστεία. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να κάνεις τον… μουγγοθόδωρο. Μπορείς να πεις την άποψή σου σε ένα hashtag του Twitter ή σε μια ομάδα χρηστών του Facebook. Μπορείς, βεβαιότατα, να μονολογήσεις ή να απαντήσεις σε κάποιον χρήστη. Ένα από τα πιο παράδοξα φαινόμενα, κυρίως του Twitter, είναι χρήστες που ακολουθούν πολλούς αλλά δεν βγάζουν μιλιά. Πες τη γνώμη σου και το πολύ πολύ να πάει άκλαυτη. Σιγά το κακό

 

SOCIAL MEDIA,

Σχόλια

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ. ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Home